Victoria Aveyard cytaty

Każdy może zdradzić każdego.

Prawda się nie liczy. Liczy się tylko to, w co wierzą ludzie.

Stwarzanie nadziei, gdy w rzeczywistości jej nie ma, to okrucieństwo. Fałszywa wiara wywołuje rozczarowanie, ból i wściekłość, przez co niełatwe sprawy stają się jeszcze trudniejsze.

Powstaniemy. Czerwoni niczym świt.

Taka jest nasza natura - powiedział Julian. - Niszczymy. To cecha charakterystyczna ludzkiego rodzaju. Niezależnie od koloru krwi, zawsze upadamy.

Nikt nie urodził się złym człowiekiem, tak samo jak nikt nie rodzi się samotny. Stajemy się tacy przez wybory, których dokonujemy, i okoliczności, w jakich przychodzi nam żyć.

Prawdą jest to, co ja nazwę prawdą. Mógłbym podpalić cały ten świat i nazwać pożar deszczem.

Muszę zamrozić serce dla tej jednej osoby, która uparła się rozpalać w nim ogień.

Potężni są ci, którzy wyglądają na potężnych.

Ten świat jest równie piękny, co niebezpieczny. Ludzi, którzy popełniają błędy, po prostu się eliminuje.

Nie wiem, jak miałoby do tego dojść – mówi cicho – ale mam nadzieję, że pewnego dnia zostaniesz królową. Wyobraź sobie, czego wtedy mogłabyś dokonać. Czerwona królowa.

Wszyscy i wszystko może nas zdradzić. Nawet nasze własne serce.

Wydajemy się słabi, ponieważ tego chcemy.

Wystarczy kropla krwi, by wzniecić bunt.

- Jeśli zginiesz, to cię zabiję.
Przyjaciel uśmiecha się smutno.
- I nawzajem.

- Kilorn chciał, żebym ci to przekazała - dodaje wojowniczka, wyciągając rękę. Na jej dłoni leży maleńki zielony kamień, tak zielony jak jego oczy. "Kolczyk". - Powiedział, ze będziesz wiedziała co to oznacza.
Nie potrafię wykrztusić słowa, ogarnia mnie fala wzruszenia. Kiwam głową, biorę kolczyk i unoszę go do ucha, tam gdzie tkwią pozostałe. Bree, Tramy, Shade - znam każde z tych oczek i wiem, co oznaczają. Kilorn jest teraz wojownikiem. I chce, żebym go zapamiętała takim, jaki był wcześniej. Roześmiany, dokuczliwy, wałęsający się po ulicach niczym zagubiony szczeniak. Nigdy tego nie zapomnę.

Nie próbuj oszukać oszusta.

Nie sposób poznać wszystkich zakamarków serca, nawet własnego.

Boję się samotności bardziej niż czegokolwiek innego. Dlaczego więc to robię? Dlaczego odpycham od siebie ludzi, których kocham? Co jest ze mną nie tak?
'Nie wiem'.
I nie wiem, jak się powstrzymać.