Choćbyś naturę widłami wypędzał, ona i tak powróci.
Cud nie dzieje się w sprzeczności z naturą lecz w sprzeczności z tym, co nam o naturze wiadomo.
Człowiek jest z natury zwierzęciem politycznym.
Człowiek z natury swej odczuwa sympatię do własnych dziadków a niechęć do rodziców. Rodzice są za blisko, hamują człowieka, a człowiek chce być sam.
Czym jest kobieta, jeśli nie jednym z miłych błędów natury.
Im bliżej natury jesteśmy, tym więcej czujemy w sobie Boga.
Im dłuższa jest droga w miłości, tym więcej wybredna natura doznaje rozkoszy.
Jeśli Boga nie ma to człowiek jest najbardziej pożałowania godnym wybrykiem natury.
Kto chce zrozumieć naturę wiary religijnej, niech będzie przygotowany na spotkanie z prostotą. Trudność rozumienia nie polega bowiem na tym, że wiara jest złożona, a my prości, ale na tym, że my powikłani a wiara prosta.
Kwiaty są pięknymi słowami i hieroglifami natury, którymi daje nam ona poznać, jak bardzo nas kocha.
Ludzie stają się dobrzy przez ćwiczenie i praktykowanie dobroci; rzadko zdarza się człowiek dobry z natury.
Małżeństwo zabija miłość, ale natura nie znosi pustki i w to miejsce powstaje przyjaźń lub nienawiść.
Marzenia się spełniają. Bez tej możliwości natura nie podburzałaby nas do posiadania ich.
Miłość daje szlachetność nawet tym, których natura pozbawiła tej cechy.
Natura jest jedynym mordercą, który nie jest sądzony.
Natura jest naga, więc ludzie postanowili przykryć ją śmieciami.
Natura jest zawsze mądrzejsza od ludzkich pomysłów.
Natura kusi a życie skąpi.
Natura ludzka polega na nieustannym wysiłku przekraczania granic zwierzęcości tkwiącej w człowieku.
Natura nie łamie swych praw.
