Cytaty Jane Austen: Złote myśli mistrzyni słowa ✨
Cytaty Jane Austen to skarbnica mądrości, ironii i spostrzegawczości, która zachwyca czytelników od wieków. Jej słowa, pełne subtelnego humoru i głębokiej refleksji, wciąż rezonują z współczesnym odbiorcą. Znajdziesz tu aforyzmy i sentencje, które skłonią Cię do zastanowienia się nad miłością, społeczeństwem i ludzką naturą. Każdy znajdzie tu coś dla siebie! 😊
Jane Austen, autorka takich arcydzieł jak „Duma i uprzedzenie” czy „Rozważna i romantyczna”, świetnie oddawała ducha swoich czasów, prezentując ostre spojrzenie na obyczajowość angielskiej arystokracji. Jej inspirujące słowa nie tylko bawią, ale również skłaniają do refleksji nad wiecznymi tematami ludzkich relacji. W jej cytatach odnajdziesz zarówno gorzkie prawdy, jak i słodkie złudzenia, które stanowią esencję ludzkiego doświadczenia.
Jane Austen, w swoich sławnych powieściach, z niezwykłą precyzją odmalowywała oblicza ludzkich charakterów, a jej myśli są świadectwem jej wnikliwej obserwacji. Znane cytaty Jane Austen nie tylko pozwalają nam lepiej zrozumieć jej twórczość, ale również otwierają przed nami niezwykły świat emocji, relacji i ludzkich przygód.
W jej słowach odnajdziesz wszystko: od ostrych satyrycznych uwag po refleksyjne przemyślenia na temat miłości, małżeństwa i szukania własnego miejsca w świecie. To najlepsze cytaty Jane Austen, które na lata zostaną w Twojej pamięci.
Zapraszam Cię do odkrycia bogactwa myśli Austen. Niech jej inspirujące słowa przeniosą Cię do świata eleganckich salonów, ukrytych emocji i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Odkryj moc słów Jane Austen i pozwól im wpłynąć na Twoje życie. 🥰
Jane Austen 42 cytaty do odkrycia
Są tacy ludzie, że im więcej się dla nich robi, tym mniej sami dla siebie uczynią.
Przyjaźń jest niewątpliwie najskuteczniejszym lekiem na cierpienia zawiedzionej miłości.
Kobieca wyobraźnia jest niezwykle szybka i w niespełna sekundę łączy podziw z miłością, a miłość z małżeństwem.
Rzadko, bardzo rzadko w wyjaśnieniach pomiędzy ludźmi wyłania się całkowita prawda, rzadko zdarza się, by coś nie było choć trochę zatajone lub mylnie zrozumiane.
Wielu damom byłoby ogromnie przykro gdyby się dowiedziały, jak niewielki wpływ na uczucia mężczyzny ma wszystko, co w ich stroju nowe czy kosztowne, jak niewielkie znaczenie ma faktura muślinu, jak całkowicie jest im obcy pociąg do kropek, gałązek, batystu czy żakonetu. Kobieta ubiera się pięknie jedynie dla własnej satysfakcji.
Duma jest, jak mi się wydaje, grzechem dosyć powszechnym. Wszystko, co dotychczas przeczytałam, każe mi sądzić, że w istocie jest to wada bardzo pospolita, że natura ludzka jest na nią szczególnie podatna, że niewielu z nas żywi w sercu uczucia zadowolenia z samego siebie ze względu na taką czy inną, prawdziwą czy wyimaginowaną zaletę. Próżność i duma to rzeczy całkiem różne, choć słowa te często są używane jednoznacznie. Można być dumnym, nie będąc przy tym próżnym. Duma związana jest z tym, co sami o sobie myślimy, próżność zaś z tym, co chcielibyśmy, żeby inni o nas myśleli.
Marianna, które miała talent do odnajdywania w każdym domu drogi do biblioteki, chćby rodzina gospodarzy nie wiem jak tej drogi unikała, wkrótce znalazła sobie książkę.
Entuzjazm zakochanej kobiety przewyższa nawet zapał biografa. Dla niej błogosławieństwem są same litery, niezależne od treści, jaką przekazują.
Chce tylko, by spoglądała na mnie życzliwiej, uśmiechała się i rumieniła przy mnie, by zawsze zajmowała mi krzesło obok siebie oraz rozpromieniała się, kiedy na nim usiądę i zacznę rozmowę. By myślała tak jak ja, interesowała się wszystkim, co do mnie należy i co mi sprawia przyjemność, próbowała mnie zatrzymać dłużej w Mansfield, a po moim wyjeździe czuła, że już nigdy nie będzie szczęśliwa. Niczego więcej nie pragnę.