Aforyzm - ziarenko mądrości w łupince słów.
Bądźmy jak najdalej od mądrości, która nie płacze; filozofii, która się nie śmieje; wielkości, która nie schyla czoła przed dziećmi.
Bezmyślnych uwalnia od smutku czas, mądrych - logika.
Będąc mądrym przez trzy lata, można się zbłaźnić w jednej minucie.
Biedacy pragną bogactw, bogacze - nieba, a ludzie mądrzy pragną pokoju.
Blichtr płynie z miasta, mądrość z pustyni.
Błędem jest sądzić, że różnica między mądrością i głupotą ma cokolwiek wspólnego z różnicą między wiekiem dojrzałym i młodością.
Bogactwo może przyjść do ciebie, ale po mądrość musisz iść sam.
Boże, daj mi cierpliwość, bym pogodził się z tym, czego zmienić nie jestem w stanie. Daj mi siłę, bym zmieniał to, co zmienić mogę. I daj mi mądrość, bym odróżnił jedno od drugiego.
Bóg nie ma głupcom za złe, że się nie uczą, lecz ma za złe mądrym, że nie uczą głupców.
Ból jest ojcem - a miłość matką mądrości.
Bramy mądrości nigdy nie bywają zamknięte.
Cierpienie uczy mądrości, a mądrość – spokoju ducha.
Co ludzie najchętniej nazywają głupotą? Mądrość, której nie rozumieją.
Czasem człowiek chce być głupi, jeżeli to pozwala zrobić coś, czego mu wzbrania mądrość.
Często jedyną oznaką przybytku mądrości bywa ubytek pamięci.
Człowiek jest zbyt mądry, by mieć łatwe życie i zbyt głupi, by umieć je sobie ułatwić.
Człowiek mądry więcej uczy się od swoich wrogów, niż głupiec od przyjaciół.
Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożny.
Człowiek współczesny szuka przyjemności bez szczęścia, szczęścia bez zadowolenia, zadowolenia bez mądrości.
