Mądrość bez prostoty jest chytrością i złością.
Mądrość jest morzem płytkim, ale burzliwym, a głupota - bezdennym, ale martwym.
Mądrość mędrców i doświadczenia całych wieków zawierają się w cytatach.
Mądrość myślenia przejawiać się powinna w mądrości działania.
Mądrość nie jest odpowiedzią, lecz lekarstwem.
Mądrość nie polega na sprycie, ale na umiejętności obstawania przy prawdach oczywistych. Ten przetrwa, kto wybrał świadczenie prawdom oczywistym. Kto wybrał chwilową iluzję, by na niej zarobić, ten przeminie wraz z iluzją.
Mądrość oznacza dążenie do najlepszych celów za pomocą najlepszych środków.
Mądrość polega na tym, aby uśpić zmysły, a obudzić rozum.
Mądrość pozwala trwać, namiętność - żyć.
Mądrość przychodzi z wiekiem. Odchodzi sama.
Mądrość sama sobie nie ufa, a głupota udziela sobie kredytu bez granic.
Mądrość to dążenie do pełni.
Mądrość to wypoczynek w światłości.
Mądrość: myśleć ze sceptycyzmem, działać z optymizmem.
Mądry człowiek opowiada o tym, co widział, a głupiec o tym, co słyszał.
Mądry człowiek słyszy jedno słowo, a rozumie dwa.
Mądry człowiek uważany jest za mądrego wśród ludzi mądrych, zaś mądry człowiek wśród ludzi głupich, postrzegany jest jako głupszy od nich.
Mądry głupiemu zawsze ustąpi, i dlatego ten świat tak wygląda.
Mądry ustępuje głupiemu. Smutna to prawda; toruje ona głupocie drogę do opanowania świata.
Mądrym może być tylko ten, kto sam siebie nie uważa za mądrego.
