Człowiek, który kochając nigdy nie zrobił z siebie durnia, nigdy nie będzie umiał kochać mądrze.
Dobry Bóg ustanowił granice ludzkiej mądrości, nie zakreślił natomiast granic jej głupocie - a to nie jest uczciwe.
Dobry wiersz to piękno w formie i mądrość między wierszami.
Doświadczenie jest ojcem mądrości, a pamięć jej matką.
Gdy rada głupca jest dobra, to mądry człowiek jej słucha.
Głupcy pytają innych, mądry człowiek pyta samego siebie.
Głupi człowiek ma serce na języku, a mądry język w sercu.
Głupi i mądrzy ludzie są nieszkodliwi, tylko półgłówki są niebezpieczne.
Głupie myśli ma każdy, ale mądry je przemilcza.
Głupieję sekundę za wcześnie, mądrzeję sekundę za późno.
Głupota jest mniej gęsta niż mądrość. Dlatego jest zawsze na wierzchu.
Głupota jest niczym innym niż odpornością na mądrość.
Głupota nie polega na tym, że się mówi głupstwa, lecz na przekonaniu że inni uważają je za mądrość.
Głupota pcha do przodu, by być widoczną. Mądrość zostaje w tyle, by widzieć.
Gniew głupiego wyraża się w słowach, gniew mądrego w czynach.
Ile białych wron, tyle mądrych żon.
Im większymi jesteśmy głupcami, tym bardziej usilniej staramy się uchodzić za mądrych.
Istotnym aspektem mądrości jest jej uświadomiony niedostatek.
Jajko mądrzejsze od kury rychło się psuje.
Jak mądre byłyby kobiety, gdyby miały te rozumy, które dla nich potracili mężczyźni.
