Pesymizm to jedynie nazwa, jaką ludzie o słabych nerwach nadają mądrości.
Piękność to kwiat, mądrość - kamień.
Po śmierci mądrego człowieka ludzie wspominają jego życie. Gdy umiera głupiec, ludzie opowiadają o jego śmierci.
Pośpiech jest obelgą dla mądrości.
Różnica między mądrością a inteligencją polega na tym, że inteligentny potrafi wyjść z sytuacji, w którą mądry nigdy się nie wpakuje.
Serce głupca znajduje się w jego ustach, język mądrego znajduje się w jego sercu.
Silny działa ręką, mądry rozumem, a sprytny - kimś trzecim.
Słabością każdej mądrej idei jest to, że starają się realizować ją głupcy.
Sprawiedliwość nie jest niczym innym jak miłością bliźniego ludzi mądrych.
Starych szanuj, młodych ucz, mądrych słuchaj, a głupich znoś cierpliwie.
Szanujmy mądrych, przykładnych, chwalebnych, Śmiejmy się z głupich, choć i przewielebnych.
Sztuka mądrości polega na tym, by wiedzieć, co należy przeoczyć.
Sztuka nie jest bynajmniej tym, co sądzi prostak: rodzajem natchnienia, które nie wiadomo skąd się bierze i rządzone przypadkowością pokazuje jedynie zewnętrzną, malowniczą stronę zjawisk. To mądrość uskrzydlona geniuszem, ale idąca konieczną, determinowaną przez najwyższe prawa, drogą rozwoju.
Świat jest dziełem: zaplanowanym w mądrości, pomyślanym w dobroci i zrealizowanym w wolności.
Świat wspiera się na czterech filarach. Na naukach mądrych, na sprawiedliwości wielkich, na modlitwach prawych i na waleczności dzielnych. Ale to wszystko jest niczym bez władcy znającego sztukę władania.
To czy człowiek jest inteligentny poznaje się po jego odpowiedziach. To czy jest mądry, po pytaniach.
Tolerowanie głupców jest nieodzownym elementem mądrości.
Tragizm rodu ludzkiego: na ogół człowiek jest mądry jednostronnie, ale głupi wielostronnie.
Tylko głupiec boi się spełniać swoje sny, mądry uważa je za rzeczywiste.
Urocza kobieta jest urokiem, czarująca - czarem, mądra - mądrością, ale tylko kochana jest wszystkim.