Odkryj Moc Prawdy: Najpiękniejsze Cytaty i Aforyzmy

Prawdziwy przyjaciel to nie ten, kto osusza łzy twoje, ale ten, kto nie pozwala ci ich wylewać.

Prawdziwy przyjaciel to nie ten, który odwala za ciebie całą robotę, lecz ten który uświadomi ci, że wszystko masz zrobić sam.

Prawdziwy przyjaciel wnosi więcej w nasze szczęście niż tysiąc wrogów w nasze nieszczęście.

Prawdziwy wróg nigdy cię nie opuści.

Prawdziwych przyjaciół poznaje się w szczęściu, bo tylko nieliczni potrafią znieść nasze sukcesy.

Prawdziwym celem artysty winno być ukazanie dzieła, a ukrycie twórcy.

Prawnicy mówią językiem paragrafów, ale prawdziwa sprawiedliwość jest zrozumiała dla każdego.

Przesada jest prawdą, która straciła cierpliwość.

Przez przyjaźń rozumiemy największą miłość, największą uczynność, najszlachetniejsze cierpienie, najsurowszą prawdę, najserdeczniejszą radę i największe zjednoczenie umysłów, do jakiego zdolni są najlepsi mężczyźni i kobiety.

Przeżyłem swoją młodość
szumnie i bogato
Dla własnej przyjemności
a durniom na złość
W skwarze pocałunków
ubiegło mi lato
I prawdę powiedziawszy
mam wszystkiego dość.

Przyjaźń poznają po tym, że nic nie może jej zawieść; a prawdziwą miłość po tym, że nic nie może jej zniszczyć.

Przyjemność dojrzewa tylko wtedy, gdy się ją pamięta. Ty, Hman, mówisz tak, jakby przyjemność była jedną rzeczą, a pamięć inną. A to jest jedna rzecz. [...] To, co nazywasz pamiętaniem, jest ostatnią częścią przyjemności [...]. Kiedy się spotkaliśmy, ty i ja, spotkanie to było bardzo krótkie, było niczym. Teraz, kiedy je wspominamy, stało się czymś. Ale wciąż niewiele o nim wiemy. To, czym się stanie kiedy będę je wspominał kładąc się, by umrzeć, czym stanie się przez te wszystkie dni od dzisiaj; to jest nasze prawdziwe spotkanie. Tamto jest tylko początkiem.

Przyszłość – ten okres czasu w którym nasze zdrady prosperują, nasi przyjaciele są prawdziwi oraz nasze szczęście jest zapewnione.

Przyzwyczajaj swój umysł do wątpienia, a serce do zgodności. Poznawaj ludzi i miej odwagę dla dobra twego bliźniego mówić prawdę.

Religia uważana jest przez prostaków za prawdziwą, przez mędrców za fałszywą, przez władców - za użyteczną.

Różnica między prawdziwymi a zafałszowanymi wspomnieniami jest taka, jak w przypadku biżuterii: to fałszywe klejnoty wyglądają na prawdziwe, bardziej błyszczą.

Rzeczywistość nie zawsze jest prawdopodobna.

Rzeka prawdy płynie korytem błędów.

Rzeki pochlebstw wpadają do morza komplementów, w którym toną prawdziwe zasługi.

Są prawdy, które mędrzec
wszystkim ludziom mówi,
Są takie, które szepce
swemu narodowi;
Są takie, które zwierza
przyjaciołom domu;
Są takie, których odkryć
nie może nikomu.