Cytaty o domu

Bóg jest radością. Dlatego przed swój dom wystawił słońce.

Dom – to nie miejsce, gdzie mieszkasz, ale miejsce, gdzie cię rozumieją.

Dom bez książek jest jak plaża bez słońca.

Dom bez książek to dom bez okien.

Dom rodzinny, to strych naszej świadomości.

Dom się budować zaczyna od dymu z komina.

Dom wypełnia nie żona, a kobieta.

Gdy ktoś ciebie naprawdę kocha, to dom może się zawalić, a ty i tak będziesz się czuł jak w domu.

Gdy za dużo murarzy, dom staje się krzywy.

Każde pokolenie ulepszało swój dom w imię własnych ideałów, za które następne generacje musiały nieraz wiele płacić.

Kiedy odwiedzasz dom przyjaciela, zostaw żołądek w domu.

Łatwiej dom zbudować niż go stworzyć.

Między domem a pracą są małe zakamarki szczęścia: ptak, ogród, powitanie sąsiada, uśmiech dziecka, kot wygrzewający się na słońcu.

Miłość to jest takie coś, czego nie ma. To takie coś co sprawia, że nie ma litości... To tak jakby budować dom i palić wszystko wokół... Miłość to jest słuchanie pod drzwiami, czy to jej buty tak skrzypią po schodach, miłość jest wtedy, jak do czterdziestoletniej kobiety wciąż mówisz Moja Maleńka i kiedy patrzysz jak ona je, a sam nie możesz przełknąć... Wtedy, kiedy nie zaśniesz, zanim nie dotkniesz jej brzucha... Wtedy, kiedy stoicie pod drzewem, a ty marzysz, żeby się przewróciło, bo będziesz mógł ją osłonić.

Mój dom to moja twierdza.

Najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło: I zwyczaje. I święta rodzinne. I dom pełen wspomnień. Najważniejsze jest, aby żyć dla powrotu.

Neurotyk buduje dom w powietrzu, psychotyk myśli, że w nim żyje, a psychoanalityk pobiera czynsz od jednego i drugiego.

Nie bójcie się, że dom wasz jest ciasny, dbajcie o to, by serce wasze takie nie było.

Nie ma chyba rzeczy obojętniejszej niż dom, w którym się kiedyś mieszkało, i wiara, którą się straciło. Dom nadal stoi mimo iż dawny mieszkaniec zamienił się w włóczęgę, wiara dalej żyje w sercach innych ludzi.

Podstawową siłą pedagogiczną jest dom rodzinny.