Maria Kuncewiczowa cytaty

Bez wiary potykamy się o źdźbło słomy, z wiarą przenosimy góry.

Bo miłość nie zna pór dnia, a nadzieja nie ma końca, a wiara nie zna granic. Tylko wiedza i niewiedza skrępowane są czasem granicami.

Boże broń wiary prostych ludzi [...] takiej która powtarza że jeden plus jeden to trzy bo jak dwoje to musi być i Pan Jezus.

Broni się wiary przed próbami zamknięcia jej w "zakrystii", a więc w obszarze symbolizującym prywatność. Czy słusznie? Czy na tym polega jej słabość? A może słabość wiary bierze się stąd, że jest ona za mało "prywatna", a za bardzo "publiczna"?

Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej. Ci, co żyją miłością, widzą głębiej. Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.

Czekanie to nie tylko cierpliwość, ale przede wszystkim ogromna wiara, że warto.