Maggie Stiefvater cytaty

Krzyczą tylko ci ludzie, którzy mają zbyt ubogie słownictwo, żeby szeptać.

Książki są bardziej prawdziwe, jeśli czyta się je na zewnątrz.

Nie wiedziałam, że istnieje tyle różnych sposobów na to, by powiedzieć żegnaj.

Cokolwiek to jest, poczeka do rana. A jeśli nie, to i tak nie jest tego warte.

Czasami wystarczy, że dzieli się z kimś swoją wściekłość, żeby poczuć się lepiej.

Ludzie nie muszą sobie zasłużyć na dobroć. Mogą zasłużyć najwyżej na okrucieństwo.

Zawsze go zostawiali. Jednak on nigdy nie potrafił zostawić ich.

Są chwile, które zostają w pamięci na całe życie, są też takie, które spodziewamy się zapamiętać, jednak tak się nie dzieje.

Zróbcie coś dla mnie - nigdy się nie zmieniajcie.

Pożerasz ją wzrokiem. Aż dziwne, że my możemy ją jeszcze zobaczyć.

Nosimy grymasy śmiejącej się śmierci.

Nic nie ma lepszego smaku od śmiechu ukochanej osoby w twoich ustach.

Tajemnica to dziwna rzecz. [...] W życiu każdego z nas są tajemnice. Albo ich dochowujemy albo ktoś dochowuje ich przed nami. Posługujemy się nimi albo ktoś posługuje się nimi przeciwko nam. Tajemnice i karaluchy - oto co pozostanie, gdy wszystko się już skończy.

Problem polega na tym, że ta dziewczyna jednocześnie mnie fascynuje i odpycha: jest lustrem, w którym widzę siebie, i drzwiami do tej części wyspy, do której nie należę.

Pocałowała mnie mocniej, dysząc ciężko; ukąsiła mnie w dolną wargę. Do diabła, to było niesamowite.

Spadając w drżącą pustkę
wyciągam do ciebie dłoń
zatracam się w zimnym zalu
czy ta krucha miłość jest
sposobem
by powiedzieć
żegnaj

... żaden dobry uczynek nie uchodzi bezkarnie...

Sam obszedł samochód i stanął jak wryty na mój widok.
− O mój Boże, co to jest?
Użyłam kciuka i palca środkowego, żeby pstryknąć różnokolorowy pompon na mojej głowie.
− W moim języku nazywają to czapką. Utrzymuje moje uszy w cieple.
− O mój Boże – powtórzył i zmniejszył odległość między nami. Objął dłońmi moją twarz i
studiował ją. – To strasznie słodkie. – Pocałował mnie, popatrzył na czapkę, i znowu
pocałował.

Może pójdzie na spacer. Tylko ona i różowy nóż sprężynowy. Stanowili dobraną parę. Oboje nie potrafili się otworzyć, nie raniąc kogoś.

Biedni się martwią, że są biedni - medytował kiedyś Adam - a teraz się okazuje, że bogaci się martwią, że są bogaci.