Bóg wie wszystko, a wy wszystko wiecie lepiej.
Bólu miłości nie można zwalczyć filozofią, tylko inną kobietą.
Charakter człowieka poznaje się dopiero wtedy, gdy staje się on przełożonym.
Cynizm to serce ze znakiem ujemnym.
Człowiek jest wielki w rzeczach krańcowych: w sztuce, w miłości, w głupocie, w nienawiści, w egoizmie, a nawet w ofiarności - ale światu najbardziej brak przeciętnej dobroci.
Człowiek wpada w melancholię, kiedy rozmyśla o życiu, a staje się cynikiem, kiedy widzi, jak inni sobie z nim radzą.
Deszcz – najstarsza kołysanka świata.
Im mniej człowiek wie, tym łatwiej mu żyć.
Im mniej człowiek wie, tym łatwiej mu żyć. Wiedza daje mu wolność, ale unieszczęśliwia.
Jeśli chodzi o szczęście, to warto się po nie bardzo nisko schylić.
Każdy mężczyzna ma jakieś zalety. Trzeba mu je tylko wskazać.
Ludzie chorzy są bardzo często sympatyczniejsi od zdrowych bufonów, którym nawet w mózgu wyrastają bicepsy zamiast nerwów.
Miłość czyni mężczyznę ślepym, a zaostrza wzrok kobiety.
Miłość to nie staw, w którym można znaleźć swoje odbicie. Miłość ma przypływy i odpływy. Ma też swoje rozbite okręty, zatopione miasta, ośmiornice i skrzynie złota i pereł. Ale perły leżą głęboko.
Nadzieja jest o wiele smutniejszym słowem niż się sądzi.
Nie wszystko można wytłumaczyć. Nie wszystko też można zrozumieć. Niech będzie błogosławiony ten kącik dżungli w każdym z nas.
Nikt nie wydaje się bardziej obcy niż ktoś, kogo się kiedyś kochało.
Przyjrzyjmy się naszym poplątanym, rozproszonym instynktom. Uważamy, że to rozum.
Samotność - odwieczny refren życia.
To wszystko mundury. Tylko mundury. Zabierz im kostiumy, a nie będzie człowieka, który by chciał zostać żołnierzem.