Cywilizacja to władza nad światem, a kultura to miłość do świata.
Koloryt naszego świata wywodzi się ze stosunku do matki, a jego forma ze stosunku do ojca.
Ludzie starzy zwykli mówić, że starość Panu Bogu się nie udała.
Młodość jest przesycona przyszłością, wiek dojrzały teraźniejszością, a starość przeszłością.
Natura jest zawsze mądrzejsza od ludzkich pomysłów.
Niedługo krócej będzie trwać podróż na drugą półkulę niż na lotnisko.
Ojciec występuje w oczach dziecka jako absolutny władca i absolutny sędzia.
Tam gdzie znajdują się kraty i kajdany, można z dużym prawdopodobieństwem przyjąć, że ma się do czynienia ze śladami człowieka.
Tylko człowiek potrafi wznieść się ponad prawa przyrody, może oderwać się od konkretności życia, może wybrać nawet własną śmierć.
Ze wzrostem poczucia władzy rośnie poczucie własności, a maleje poczucie rzeczywistości.
Życie polega na ustawicznym pulsowaniu, na oscylacji między stanem nasycenia i niedosytu.
Trzeba jednak pić do dna, by dojść do dna swej duszy
