Cytaty o Bogu

Sztuka jest dzieckiem natury i wnuczką Boga.

Śmierć, której ludzie się boją, to jest odłączenie duszy od ciała, natomiast śmierć, której ludzie się nie boją, a bać powinni, to jest odłączenie od Boga.

Światło jest cieniem Boga.

Święci - to ludzie wielkiego formatu, którzy ujrzawszy w Bogu swoją wielkość, postawili wszystko na niego.

Tak jak w naszym obecnym życiu miewamy tysiące snów, tak też nasze obecne życie jest jedynie jednym z wielu tysięcy takich istnień, do którego przychodzimy z innego, bardziej rzeczywistego życia... i następnie wracamy po śmierci. Nasze życie jest jedynie jednym ze snów tego bardziej rzeczywistego życia i tak już jest nieskończenie aż do ostatniego, najprawdziwszego życia - życia Boga.

Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek on ci się wydaje, czymkolwiek się trudzisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia, w zgiełkliwym pomieszczeniu życia zachowaj spokój ze swoją duszą. Przy całej swej złudności, znoju, rozwianych marzeniach jest to piękny świat.

Ten, kto w cierpliwości trwa przed milczącym Bogiem – a może trzeba będzie trwać bardzo długo – modli się prawdziwie.

To za sprawą teologów nadchodzi upadek Boga.

Ty możesz robić to, czego ja nie potrafię. Ja mogę robić to, co się tobie nie udaje. Wspólnie możemy dla Pana Boga dokonać czegoś zupełnie wspaniałego.

Tyle jest możliwości i dróg do Boga, ile jest ludzi. Bo Bóg ma inną drogę dla każdego człowieka.

Tylko Bóg wie, kim jest, i świadomość tego nie zabija Go.

Tym, co odróżnia człowieka od innych stworzeń jest świadomość Boga, uznanie władzy poza i ponad samym sobą - władzy, której winniśmy lojalność i posłuszeństwo.

Ukaż mi się Panie, gdyż wszystko staje się ciężkie, kiedy traci się smak Boga.

W chwilach erupcji pychy ludzkiej Bóg staje się niepotrzebny. W momentach zwątpienia wszyscy żegnają się ukradkiem.

W człowieku mieszka i Bóg i szatan, on sam pełni tylko rolę odźwiernego.

W każdym człowieku jest przepaść, którą można wypełnić jedynie Bogiem.

W naszych przyjemnościach Bóg zwraca się do nas szeptem, w naszym sumieniu przemawia zwykłym głosem, w naszym cierpieniu – krzyczy do nas; cierpienie to Jego megafon, który służy do obudzenia głuchego świata.

W naturze jest doskonałość, ukazująca, iż jest obrazem Boga, oraz defekty, ukazujące, że jest jedynie obrazem.

W obliczu ogromu zła na świecie byłoby bluźnierstwem posądzać Boga o istnienie.

W świecie bez Boga brak podstaw do jakiegokolwiek altruizmu.