Woń jest konaniem kwiatów.
A większą mi rozkoszą podróż niż przybycie!
Cokolwiek o mnie rzekną, wszystko prawdą będzie.
Kochaj cierń co dolega i kamień co nuży. Jakże ci słodki będzie kiedyś kres podróży.
Kwiaty na to są, ażeby więdły, ale serca są, aby kochały.
Nadzieja - siostra lęku, matka prośby, kornej niemocy starca opiekunka.
