<

Jennifer L. Armentrout cytaty

>

Byłyśmy w środku jakieś dziesięć minut góra, ale kiedy wyszłyśmy na dwór, wszystkie torby z glebą i ściółką stały przy ganku. [...]
- Jak one się tu dostały?
- Pewnie mój brat.
- Daemon?
- To taki skromny bohater...
- Skromny bohater - wymamrotałam. Nie bardzo. Prędzej uwierzę, że torby zaczęły lewitować i same się tu przeniosły.