Aforyzm jest ostatnim ogniwem długiego łańcucha myśli.
Cechą wielkich ludzi jest to, że stawiają innym o wiele mniejsze wymagania niż sobie.
Chwała temu, kto kocha tylko to, co mu wolno, a nienawidzi tego, co powinien.
Co ludzie najchętniej nazywają głupotą? Mądrość, której nie rozumieją.
Gdy widzimy już tylko to, co chcemy widzieć, osiągnęliśmy duchową ślepotę.
Geniusz wskazuje drogę, którą kroczy talent.
Głupcy plotą głupstwa, rozsądni je popełniają.
Jest źle, gdy para małżeńska nawzajem się nudzi; o wiele gorzej jest jednak, gdy tylko mąż nudzi żonę lub żona męża.
Kto nic nie wie, musi wszystkiemu wierzyć.
Lekarzy nienawidzi się z przekonania albo z oszczędności.
Mądra kobieta ma miliony naturalnych wrogów: wszystkich głupich mężczyzn.
Mądry ustępuje głupiemu. Smutna to prawda; toruje ona głupocie drogę do opanowania świata.
Mieć i nie dawać jest czasem gorsze od kradzieży.
Miłość jest męką, brak miłości śmiercią.
Miłość silniejsza jest od śmierci, ale zdarza się, że mizerny nałóg silniejszy jest od miłości.
Największą władzę nad mężczyzną ma kobieta, która wprawdzie nie oddaje mu się, ale potrafi utrzymać go w wierze, iż odwzajemnia jego miłość.
Nie to, co przeżywamy, ale jak odczuwamy to, co przeżywamy, stanowi o naszym losie.
Nie wystarczy wierzyć, aby być dobrym. Diabeł na pewno nie jest ateistą.
Niektórzy sądzą, że mają dobre serce, a to tylko słabe nerwy.
Niewiele byłoby zła na świecie, gdyby nie można go było popełniać w imię dobra.
