James Dashner cytaty

Zawrzyj twarzostan

Zabij mnie. Jeśli kiedykolwiek byłeś moim przyjacielem, zabij mnie.

Chciałabym ci w ten sposób powiedzieć, że gdybyś umarł, to bym cię zabiła.

- Może umrzeć.
- Gorzej. Może to przeżyć.

- A można to zrobić? - spytał Thomas.
- Że co?
- Zabić kogoś trzy razy.
- Wynalazłbym jakiś sposób, nie martw się.

Jedyne, co wam powiem, to że czasem to, co widzicie nie jest prawdziwe, a czasem prawdziwe jest to czego nie widzicie.

- Po prostu wylaksuj i słuchaj- odrzekł Newt.- Może okaże się, że to już koniec wszystkich kłopotów.
- Taa, jasne - odparł Minho. A Patelniak dochowa się dzieciaczków, Winston pozbędzie się tych masakrycznych krost na pysku, zaś obecny tu Thomas po raz pierwszy się w życiu uśmiechnie. Thomas odwrócił się do Minho i posłał mu przerysowany, teatralny uśmiech.
- Masz, zadowolony?
- Stary- odparł tamten - brzydki jesteś jak fuj.
- Zawrzyjcie te cholerne japy- szepną Newt.- Zdaje się, że już czas.

- Hej tam, dobrze się pan czuje, panie Szczurowaty? - zagadnął Minho.
- Nazywam się wicedyrektor Janson. [...] Naucz się zwracać z szacunkiem do starszych.
- Przestańcie traktować ludzi jak zwierzęta, to może zacznę brać pod uwagę taką opcję...

- Tommy, wylaksuj.
- Wylaksować? Ten stary sztamak właśnie powiedział, że nie jesteś odporny na Pożogę. Jak możesz...
- Człowieku, nie martwi mnie cholerna Pożoga. Kurna, nigdy nie sądziłem, że dożyję aż do tego momentu - a życie nie było jak dotąd szczególnie zarąbistym doświadczeniem.

Tak. To znaczy, nie. To znaczy... tak, odpowiedź na oba pytania brzmi nie.

Na samą myśl o tym włosy na tyłku stają mi dęba.

To naprawdę coś. Mój nos. Zjadł mi go kos, co leciał na skos.

Jednak szczęście wyrwano im z serc. Miłość z ich życia.

Banda Streferów znowu razem. Dobrze cię widzieć żywego, smrodasie; wyobrażałem sobie, jak giniesz na sto różnych sposobów. Założę się, żeś płakał co noc z tęsknoty za mną. /Minho/.

Uuuu - stwierdził Minho - Ale słodko, prawie jak wtedy, kiedy ci przypikoliła włócznią w pysk.

Wiedział wystarczająco dużo, aby dojść do przekonania, że czasami wiedza jest do bani.

Pamiętam, że pamiętałam.[...] Uczucia. Emocje. Zupełnie jakbym miała w głowie półki opatrzone etykietą dla wspomnień i twarzy, które są teraz puste.

Nie było błękitu, nie było czerni, nie było gwiazd, nie było również fioletowego wachlarza budzącego się do życia porannego słońca. Niebo, w całej swej rozciągłości, było ciemnopopielate. Bezbarwne i martwe.

Cholera, wygląda na to, że znaleźliśmy się w piekle. Zawsze przypuszczałem, że to ty tam trafisz, Minho, ale nie sądziłem, że ja też.

Ona jest odporna na Pożogę. Użyjcie jej. Zróbcie to zanim szaleni ludzie was znajdą".