Emil Cioran cytaty

Jeśli chce się być szczęśliwym, nie wolno gmerać w pamięci.

Błogosławione niech będą moje porażki! Zawdzięczam im wszystko, co wiem.

Życie przestaje być koszmarem, gdy człowiek powie sobie: "Mogę się zabić kiedy tylko zachcę.

Myślę, że byłbym najgorszym z możliwych psychiatrów, gdyż rozumiałbym każdego z moich pacjentów i przyznawałbym mu rację.

Ach... Jak ludzie mnie bolą!

Lepiej zginąć własną drogą, niż ocalić się, idąc cudzą.

Założyć rodzinę. Myślę, że łatwiej by mi przyszło założyć imperium.

Nie wiem czy u mnie bardziej złamane jest serce, czy umysł.

Gdy ktoś mi mówi o "elitach" - wiem, że mam przed sobą kretyna.

Bez Ciebie jestem szalony, a z Tobą wpadam w szaleństwo...

Wszyscy mnie męczą. Ale lubię się śmiać, a nie potrafię śmiać się sam.

Gdyby nie myśl o samobójstwie, już dawno bym się zabił.

Nie ma nic, co kiedykolwiek brałbym na serio. Jedyne co biorę na serio, to mój konflikt ze światem.

Te chwile, gdy pragniesz być absolutnie sam, bo masz pewność, że będąc sam na sam z sobą, potrafisz odkrywać prawdy rzadkie, jedyne, wyjątkowe - a potem rozczarowanie, gorycz, gdy się przekonujesz, że z tej uzyskanej wreszcie samotności nic się nie rodzi, nic urodzić się nie mogło.

Gdy ktoś mnie zapewnia, że obca jest mu uraza, zawsze mnie kusi, by dać mu w twarz, by pokazać mu, że się myli.

Doszukiwanie się w czymkolwiek sensu to specjalność nie tyle naiwniaka, ile masochisty.

Człowiek zawsze jest tym, z czym walczy, a zwłaszcza tym, czym za nic w świecie nie chciałby być.

Mam wszystkie instynkty mąciwody i wszystkie przekonania oportunisty. Nęci mnie prowokacja i jednocześnie oderwanie. Skandal i przyzwoitość.

Choć czuję, że moja tragedia jest dla mnie tragedią największą w dziejach - większą niż upadek cesarzy albo jakaś katastrofa, na przykład wybuch gazu w kopalni - to przecież mam też skryte odczucie całkowitej swojej nicości i nieistotności.

Utraciłem wiele ze swych dawnych wad, w zamian zyskałem nowe - równowaga jest zachowana.