Cierpienie uczy nas o własnym istnieniu.
[...] bogów już nie było, Chrystusa jeszcze nie było, od Cycerona do Marka Aureliusza istniał okres, jedyny i wyjątkowy, w którym człowiek był sam.
Cierpienie jest czymś duchowym, jest najbardziej bezpośrednim objawem świadomości.
Ludzie czują się naprawdę braćmi tylko wtedy, gdy słyszą się nawzajem w ciszy rzeczy poprzez samotność.
Miłość jest dzieckiem złudzenia i ojcem utraty złudzeń.
Wiara, która nie wątpi jest martwą wiarą.