Cytaty Richarda Paula Evansa: Mocne słowa, które poruszą Twoją duszę

Dzieci nie pojawiają się na świecie z załączoną instrukcją obsługi. Samemu trzeba nauczyć się, jak radzić sobie z każdym z nich, a gdy ci to zaczyna wychodzić, one postanawiają wyprowadzić się z domu.

Jeśli życie sprawia, że nie możesz ustać, uklęknij.

Przebaczenie nie wymaga od nas, abyśmy przymknęli na coś oczy, a raczej abyśmy je tak naprawdę otwarli.

Uczucia są jak dzikie zwierzęta – nie doceniamy ich gwałtownej natury, dopóki nie otworzymy klatek.

Widocznie Bóg kocha głupców, skoro tylu ich stworzył.

Za sprawą łaski lub przeoczenia Bóg zostawił dla nas na ziemi zakątki raju.

W życiu nie chodzi o to, by przeżyć burzę, ale o to, by tańczyć w deszczu.

Wszyscy od czasu do czasu się gubimy. Jednak trzeba wierzyć, że warto się szukać.

Miłość jest jak róża: wszyscy skupiają się na jej kwiecie, ale to kolczasta łodyga utrzymuje ja przy życiu

Można dużo powiedzieć o człowieku, obserwując, jak odnosi się do ludzi, wobec których nie musi być miły.

Czasami szczęście polega na tym, że mamy kogoś, za kim możemy tak mocno tęsknić.

A błądzić jest rzeczą ludzką, a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.

Nie potykają się tylko ci, którzy nie chodzą.

Zastanawiam się często jak to się dzieje, że podczas gdy ciężkie doświadczenia jednych ludzi hartują, innych pozostawiają złamanych i zgorzkniałych. Znalazłem kiedyś w jakiejś książce celne porównanie: ten sam podmuch jeden płomień gasi, a drugi wzmacnia. Nadal nie wiem jakim ja jestem płomieniem.

Ludzie często szukają uzasadnienia dla swoich decyzji, nieważne, czy dobrych, czy złych, zmuszając innych do zrobienia tego, do czego musieli zmusić siebie.

Możemy użalać się nad sobą i opłakiwać to, co straciliśmy, albo możemy wykorzystać stratę jako bodziec do rozwoju. Ostatecznie wybór zawsze należy do nas. Możemy być ofiarami sytuacji oraz okoliczności lub panami własnego losu, jednak nie popełniajmy błędu: nie możemy być i tym, i tym.

Można oszukać czas, ale on w końcu zawsze z nami wygrywa.

Czy w tym życiu zaznajemy szczęścia jedynie po to, by lękać się, że nas opuści? Ceną szczęścia jest ryzyko jego utraty.

Przeciwności losu nie są przeszkodą na drodze życia. Są częścią tej drogi.

Wszyscy nosimy w głowie obraz tego, jak powinno wyglądać nasze życie, namalowany pędzlem naszych pragnień i celów. Tymczasem w ostatecznym rozrachunku okazuje się, że ono nigdy nie wygląda tak, jak sobie wyobrażaliśmy. W tym tkwi tajemnica człowieczeństwa. Choć wolimy w to nie wierzyć, życie w znacznej części jest tylko reakcją na okoliczności.