Kerstin Gier cytaty

Mogę go zeżreć?

- Dziękuję - powiedział Gideon. Odwróciłam się w jego stronę.
- Za co?
- Być może... być może rzeczywiście już długo bym nie wytrzymał. - Krzywy grymas przemknął
mu przez twarz. - Myślę, że faktycznie uratowałaś moje zasrane życie.

Rubin to początek, lecz i zakończenie.

- Powiedz mi, czy ty mnie właśnie całujesz?
- Nie, tylko prawie- mruknął Gideon z ustami tuż przy mojej skórze.- Nie chciałbym w żadnym wypadku wykorzystywać tego, że jesteś pijana i chwilowo uważasz mnie za boga. Ale w pewnym sensie jest to dla mnie trudne.

I po raz drugi moje serce - tym razem w drugiej wersji, proteza serca, która odżyła pod wpływem czystej nadziei - stoczyło się z krawędzi i roztrzaskało na dnie wąwozu na tysiące maleńkich odłamków.

Nie da się zatrzymać czasu, lecz dla miłości czas może stanąć w miejscu.

- Gdyby to był film, na końcu czarnym charakterem okazałby się ten, po którym najmniej się tego można było spodziewać. Ale ponieważ to nie jest film, stawiam na tego gościa, który cię dusił.

- Nie jesteś zwyczajna, Gwendolyn - wyszeptał, gładząc mnie po włosach. - Jesteś całkiem,
zupełnie niezwykła.

Ex hoc momento pendet aeternitas
( na tej chwili wisi wieczność )

- Jest cała - powiedział z ulgą w głosie.
Tak. Pomijając moje serce.

- Ale z miłości robi się rzeczy, których inaczej by się nie zrobiło. (...). Kiedy kochasz, ten drugi człowiek jest dla ciebie ważniejszy niż ty sama.

Gwendolyn wybrała sobie rok 1948 - powiedział pan Whitman, otwierając klapki i uruchamiając maleńkie kółka zębate. - Co się wtedy działo w Londynie, wie pan, panie Marley?
- Letnie Igrzyska Olimpijskie - odrzekł pan Marley.
- Kujon - parsknął Xemerius. - Każdy rudy to kujon.

... Nie chcemy żeby twoja wścibska ciotka dorwała nas, kiedy znajdziemy diamenty.
- Jakie diamenty?
- Raz pomyśl optymistycznie - Xemerius już odlatywał z łopotem - A co byś wolała? Diamenty czy zgniłe szczątki rozwiązłej pokojówki. To wszystko kwestia nastawienia. Spotkamy się przed grubym wujem z chabetą.

Znacznie bardziej boję się chwili, kiedy Gwendolin i ten mały drań oznajmią mi, że zostanę dziadkiem - dodał

Zmarłych się nie boję. W odróżnieniu od żywych ludzi, jak wiem z doświadczenia, nie mogą nic człowiekowi zrobić.

- W pokoju zapanowała martwa cisza - szepnął Xemerius z żyrandola. - Wzrok wszystkich
spoczywał na dziewczynie w bluzce w kolorze żółtych sików...

- Jeśli jeszcze raz użyjesz słowa „cudowny", narzygam ci do tej cholernej tarty ze szparagami! -
warknął Xemerius

- Kobiety! - prychnął. - Najpierw bronią się przed tym balem rękami i nogami, a ledwie włożą na
siebie jakiś stary łach, z emocji już prawie robią w gacie

Przyciągnął mnie do siebie i pocałował.Mniej więcej trzy minuty później, nie mogąc kompletnie złapać tchu, stałam oparta plecami o mur i starałam się utrzymać prosto na nogach.
- Gwendolyn, oddychaj normalnie, wdech i wydech - powiedział rozbawiony Gideon.
Dałam mu kuksańca w pierś.
- Przestań. To nie do zniesienia, jaki jesteś zarozumiały.
- Przepraszam. Ale to takie... oszałamiające uczucie, wiedzieć, że z mojego powodu zapominasz o
oddychaniu.

rubin czerwony, magią kruka obdarzony G- dur zamyka krąg przez Dwunastu utworzony