Cornelia Funke cytaty

Przecież zawsze mi powtarzasz: książki muszą być ciężkie, bo jest w nich cały świat.

Wspomnienia, tak słodkie i tak gorzkie... zżerały go i karmiły zarazem. Aż w końcu poczęły blaknąć, traciły kontury, rozpływały się, były już tylko głuchym bólem, który odsuwał się na bok, by nie ranił serca. Po co wspominać coś, co zostało bezpowrotnie utracone?

Słowa. Jego życie zdawało się z nich utkane. I życie, i śmierć.

Dopiero o wiele póżniej zrozumiała, że nieszczęście nie zrodziło się tamtej nocy. Ono tylko wtedy cichaczem powróciło.

Często w swoim życiu był tylko widzem, a to, co się tutaj działo, nie było jego historią.

Meggie nie chciała już nigdy więcej słyszeć żadnej opowieści, żadnej historii. Ta, w której tkwiła złamała jej serce raz na zawsze.

Ogień i woda [...] nie za bardzo się kochają. Ale jeśli się już kochają, to namiętną miłością.