Ann Brashares cytaty

Kochaj, kogo kochasz, dopóki go masz. Tylko tyle możesz zrobić. Pozwól mu odejść, kiedy trzeba. Jeśli umiesz kochać, nigdy nie zabraknie Ci miłości.

Kiedy pamiętasz o tym że, masz zapomnieć, to znaczy, że jeszcze wspominasz. Dopiero gdy całkiem zapomnisz o zapominaniu, to zapomniałaś na prawdę.

Może szczęście to kwestia bilansu plusów - światła zmieniającego się na zielone w chwili, gdy podchodzimy do przejścia - i minusów - gryzącej metki przy kołnierzy - spotykających nas każdego dnia.
I może na każdego przypada taka sama jego dawka.
Może w istocie nie liczy się fakt, czy jest się sławną pięknością, czy też rozpaczliwie szarą myszką.
Może nie jest ważne, że nasza przyjaciółka umiera.
Może trzeba po prostu żyć. Nic więcej

Ona mnie stworzyła i ona mnie zgubiła.

- Jak sądzisz, może łatwiej się wściekać na ludzi, którym ufamy? [..]
- Czemu?
- Bo wierzymy, że i tak będą nas kochać.

Na świecie są dwa rodzaje ludzi. Tacy, którzy dzielą innych ludzi na dwa rodzaje, i tacy, którzy tego nie robią.

Przyjaciele przychodzą i odchodzą ale rodzina zostaje

(...)Jesteś ze mną, Lucy, w każdej mojej myśli, we wszystkich kalkulacjach, w każdej żądzy, w każdym potknięciu, każdym sukcesie i każdym smutku(...)

Gdy wiesz, że jesteś inny, gdy twój wewnętrzny świat wydaje się wszystkim- nawet tobie- pozbawiony sensu, w naturalny sposób się odsuwasz. Nie zauważasz już różnicy między tym, co powinni myśleć normalni ludzie, a tym, co myślisz ty, ale ta różnica się powiększa. Najprostsze interakcje powoli stają się coraz bardziej napięte, aż w końcu rezygnujesz z większości z nich.