Kiedy zdecydowała się opisać swoją historię, rozważała dokładnie, od kiedy książki i słowa zaczęły znaczyć nie tylko to, co znaczyły, lecz wszystko.
Ci, którzy nie znają swojej historii, są skazani na jej powtarzanie.
Czasem historię fałszują od razu ci, którzy ją tworzą.
Człowiek jest: dla przeszłości – historykiem, dla przyszłości – poetą, dla teraźniejszości – komediantem.
Dwóje z lekcji historii pisane są na skórze narodów.
Gdyby Adam był szczęśliwy w miłości, oszczędziłby nam historii.
Gdyby jaskiniowcy umieli się śmiać, historia potoczyłaby się zupełnie inaczej.