Aż do dnia śmierci nie możemy być pewni swojej odwagi.
[...] żadna wielka miłość nie umiera do końca. Możemy do niej strzelać z pistoletu lub zamykać w najciemniejszych zakamarkach naszych serc, ale ona jest sprytniejsza - wie, jak przeżyć. Potrafi znaleźć sobie drogę do wolności i zaskoczyć nas, pojawiając się, kiedy jesteśmy już cholernie pewni, że umarła, albo, że przynajmniej leży bezpiecznie pod stertami innych spraw.
A śmierć tak bardzo ważna bo się nie powtórzy.
Bliskość śmierci zawsze sprawia, że staramy się żyć lepiej.
Bo czas wszystkie rany goi i zaciera, jedna tylko zgryzota w sercu nie umiera.
Boimy się nie śmierci, ale wyobrażenia, jakie o niej mamy.
Bóg nie umiera tego dnia, w którym przestajemy w Niego wierzyć.