Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.
Ci, którzy nie znają swojej historii, są skazani na jej powtarzanie.
Czasem historię fałszują od razu ci, którzy ją tworzą.
Człowiek jest: dla przeszłości – historykiem, dla przyszłości – poetą, dla teraźniejszości – komediantem.
Dwóje z lekcji historii pisane są na skórze narodów.
Gdyby Adam był szczęśliwy w miłości, oszczędziłby nam historii.
Gdyby jaskiniowcy umieli się śmiać, historia potoczyłaby się zupełnie inaczej.
