Jakże należy żałować ludzi! Życie mało im dostarcza przyjemności, a rozum uczy, by jeszcze mniej z nich korzystali.
[...] człowiek przychodzi na świat bez własnej woli i zostaje tu na jedno życie, z którym musi sobie jakoś poradzić.
A zatem patrzymy na siebie z oddali i kochamy się wzajemnie. Ja daję jej ciepło i życie, a ona daje mi rację bytu.