Słowa, które przetrwały wieki: Zanurz się w mądrości cytatów Williama Shakespeare'a
Szukasz cytatów Williama Shakespeare'a, które poruszą Twoją duszę? 🤔 Świetnie trafiłeś! Ten mistrz pióra, znany z niesamowitej zdolności do oddawania ludzkich emocji, pozostawił po sobie bogactwo myśli, które inspirują i skłaniają do refleksji. Jego sentencje są niczym klejnoty, które z każdym kolejnym pokoleniem lśnią coraz jaśniej.
William Shakespeare, angielski dramaturg, poeta i aktor, to postać, która na trwałe wpisała się w kanon światowej literatury. Tworzył w okresie renesansu, a jego dzieła do dziś zachwycają i wzruszają. 🎭 Znany jest z tego, że poruszał w swoich utworach uniwersalne tematy, takie jak miłość, zazdrość, ambicja, zdrada i śmierć. Jego słowa wnikają w najgłębsze zakamarki ludzkiej psychiki, oferując nam nie tylko rozrywkę, ale również cenne lekcje na temat życia i natury człowieka. Jeżeli chcesz zagłębić się w jego myśli, to jesteś w idealnym miejscu.
Jego aforyzmy nie są jedynie przelotnymi frazami, lecz prawdziwymi skarbnicami mądrości, które przetrwały próbę czasu. W jego dorobku znajdziesz zarówno głębokie refleksje nad ludzką kondycją, jak i pełne humoru spostrzeżenia dotyczące codziennego życia. Złote myśli Shakespeare'a są jak drogowskazy, które pomagają nam nawigować po zawiłych ścieżkach życia, ukazując nam piękno, ale także okrucieństwo tego świata. Pozwalają zrozumieć ludzkie namiętności i słabości, a także dają szansę na znalezienie odpowiedzi na nurtujące nas pytania.
Niezależnie od tego, czy szukasz motywacji, pocieszenia, czy po prostu inspiracji, inspirujące słowa Szekspira mogą Cię zaskoczyć. Każdy, kto pragnie zgłębić tajniki ludzkiej natury i odnaleźć w sobie pokłady empatii, z pewnością znajdzie tu coś dla siebie. Pozwól, aby jego znane cytaty stały się Twoim przewodnikiem po labiryncie emocji i doświadczeń. Przekonaj się sam, jak wiele mądrości kryją w sobie jego słowa. Sprawdźmy razem te myśli Szekspira. 👉
William Shakespeare 42 cytaty do odkrycia
Kochaj wszystkich. Ufaj niewielu. Bądź gotów do walki, ale jej nie wszczynaj. Pielęgnuj przyjaźnie.
Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, Niż się ich śniło waszym filozofom.
, , To źle, że miłość, choć ślepa i głucha,
Idzie, gdzie zechce i czego chce słucha.
Gwałtownych uciech i koniec gwałtowny;
Są one na kształt prochu zatlonego,
Co wystrzeliwszy gaśnie. Miód jest słodki,
Lecz slodycz jego graniczy z ckliwością
I zabytkiem smaku zabija apetyt.
Kochaj więc umiarkowanie; zbyt skwapliwy
Tak samo spóźnia się jak zbyt leniwy.
Być albo nie być; oto jest pytanie:
Czy szlachetniejszym jest znosić świadomie
Losu wściekłego pociski i strzały,
Czy za broń porwać przeciw morzu zgryzot,
Aby odparte znikły? - Umrzeć, - usnąć, -
Nic więcej; snem tym wyrazić, że minął
Ból serca, a z nim niezliczone wstrząsy,
Które są ciała dziedzictwem: kres taki
Błogosławieństwem byłby. Umrzeć, - usnąć, -
Usnąć! Śnić może? Tak, oto przeszkoda;
Bowiem sny owe, które mogą nadejść
Pośród snu śmierci, gdy już odrzucimy
Wrzawę śmiertelnych, budzą w nas wahanie,
Zmieniając życie nazbyt długie w klęskę.
Któż by zniósł bicze i szyderstwa czasu,
Krzywdy ciemiężców i zniewagi pysznych,
Boleść okrutną wzgardzonej miłości,
Prawa leniwe, zuchwalstwo urzędów
I poniżenie, które znosić musi
Zasługa cicha od niegodnych łotrów,
Gdyby uwolnić się mógł sam od tego
Nagim sztyletem? Któż by niósł ów ciężar
I dźwigał życie swoje udręczone,
Sapiąc i pocąc się, gdyby mu trwoga
Przed czymś po śmierci, przed tą nie odkrytą
Krainą, z której nie powraca żaden
Wędrowiec, woli nie pętała, każąc
Znieść ów ból znany raczej, niż ulecieć
Ku innym, których nie znamy? Tak nasza
Świadomość wszystkich nas przemienia w tchórzy,
Rumiany odcień naszej stanowczości
Blaknie, pokryty bladą barwą myśli,
A przedsięwzięcia rozległe i ważkie
Z przyczyny owej w nurt wpadają kręty
I gubią imię czynów. Lecz milcz teraz!
Piękna Ofelia! Nimfo, wspomnij w modłach
Na wszystkie grzechy me.
tłum. Maciej Słomczyński
