Słabości, twe imię kobieta!
Ach! jak gorzko przyglądać się szczęściu poprzez cudze oczy.
Ciągle to jutro, jutro i znów jutro wije się w ciasnym kółku od dnia do dnia, aż do ostatniej głoski czasokresu.
Gładka jest woda tam, gdzie strumień płynie głęboko.
Kobieta jest to przysmak bogów, byle go diabeł nie przyprawił.
Kochaj wszystkich, ufaj niewielu, nie czyń krzywdy nikomu.
Ludzie muszą się nauczyć odchodzić, tak jak przyszli. Być gotowym, to wszystko.
