Zastanawiam się nad tym wszystkim i jak zwykle wraca do mnie wspomnienie wspólnie spędzonego czasu. Cofam się pamięcią do chwil, kiedy się to zaczęło, ponieważ wspomnienia to jedyne, co mi pozostało.
Artyści żyją przyszłością lub przeszłością, nigdy w czasie teraźniejszym.
Ateiści mówią o czasie "po przyjściu Chrystusa" - "nasza era". Dziwne.
Bezmyślnych uwalnia od smutku czas, mądrych - logika.
Bije zegar godziny, my wtedy mawiamy: Jak ten czas szybko mija! A to my mijamy.
Bo czas wszystkie rany goi i zaciera, jedna tylko zgryzota w sercu nie umiera.
Bo miłość nie zna pór dnia, a nadzieja nie ma końca, a wiara nie zna granic. Tylko wiedza i niewiedza skrępowane są czasem granicami.