Poezja jest spowiedzią duszy, a nie wytworem ludzkiej myśli.
Chrystus nie nakazał nam być przyjaciółmi - nakazał nam być braćmi.
Do tego doszło, że jeżeli ktoś nie zrobił komuś świństwa, to zaraz uważa się go za szlachetnego człowieka.
Dobro i zło należy pamiętać wiecznie. Dobro, ponieważ wspomnienie, że kiedyś nam je wyświadczono, uszlachetnia nas. Zło, ponieważ od chwili, w której je nam wyrządzono, spoczywa na nas obowiązek odpłacenia za nie dobrem.
Drogocennym darem jest umiejętność słyszenia duszy człowieka.
Gniew nigdy nie bywa sprawiedliwy.
Im bliżej jesteśmy chwili szczęścia, tym bardziej niepokoi nas jego ułuda.