Trzeba się nauczyć zapominać o cudzych obietnicach.
Człowiek robi wszystko dobrze, a i tak wychodzi źle.
Jak się ma prawie pięćdziesiąt lat, na peronie zaczyna być pusto. Większość pociągów już odjechała.
Przyjaźń często rodzi się ze spotkania od którego nikt nie oczekuje cudu.
Powinniśmy się cieszyć, że wszyscy jednocześnie nie zapominamy o tym samym.
Marzenia nie muszą tracić na wartości tylko dlatego, że się ich nie urzeczywistnia.
