Kiedy jestem sama, wydaje mi się, że po trochu gniję. Stopniowo rozkładam się, topnieję, aż zostaje ze mnie tylko lepka zielona ciecz, która wsiąka w ziemię. Potem jest juz tylko ubranie.
Doskonałość może zostać osiągnięta jedynie w drodze bezgranicznego spiętrzenia niedoskonałości.
Epoki mijają jak ruchome piaski. Miejsce, w którym stoimy teraz, nie jest tym samym miejscem co poprzednio.
Przynajmniej słońce jest zawsze za darmo.
Śmierć nie jest przeciwieństwem życia, a jedynie jego dopełnieniem.
Tak długo jak jesteśmy ludźmi, będziemy się mylić.