Co, kto miłuje, to i we śnie czuje
Bardzo jest trudno napełnić szkatułę, nie opróżniając serca.
Czas upływa... Z róż opadają płatki, ale nie ciernie.
Los pożycza, nie daje.
Miłość jak odrę każdy człowiek, choćby raz, przebyć musi.
Przeznaczenie stoi za ludźmi, welonem tajemnicy zasłonięte, i w dłoni trzyma kołczan z tysiącem zdarzeń.
Trzeba być podobnym, aby się zrozumieć, i innym, aby się pokochać. Trzeba być silnym, aby wybaczyć.
