Altruizm – to najsubtelniejsza forma egoizmu.
Chęć bycia człowiekiem graniczy z cudem; dumnie prostować może plecy nędzarza, zaś garbić pokornie kark milionera.
Durnym narodem rządzi się łatwiej.
Fakty zawsze się spóźniają. Plotki są szybsze.
Gdy walczysz z miłością, sam słabniesz; ona staje się silniejsza.
Groźba utraty twarzy jest dla polityka niczym w porównaniu z groźbą utraty stołka.
Inteligentnym nazywa się dziś tego, kto opanował na tyle sztukę ograbiania innych, aby nie popaść w konflikt z prawem.
Jedni pichcą historię, inni muszą ją przełykać.
Kto życie kocha, ten żyć potrafi.
Łatwiej uwierzyć w siebie, gdy wierzy w nas ktoś drugi.
Nacjonalizm – to tylko zbiorowy egoizm.
Najbardziej charakteryzuje nas to, z czego nie potrafimy zrezygnować.
Nie grzeszy myślą tylko ten, kto nie grzeszy rozumem.
Nie jest jeszcze źle, gdy uczciwość nas tylko męczy; gorzej, gdy ośmiesza.
Niemożliwość – to tylko możliwość, której nie możemy pokonać.
Ojczyzna, to nie kraj, w którym mieszkasz, ale kraj którego potrzebujesz i który potrzebuje ciebie.
Prawda podawana w małych dawkach zmniejsza ryzyko zatrucia.
Przyjaciele, którzy nie mają wad, są nie do zniesienia.
Rozum powinien być wolny, wolność – rozumna.
To wcale nie pieniądz rządzi światem, ale ci, którzy rządzą pieniądzem.
