Nie robi się planów dalej niż na rok, a to źle. Trzeba się zmusić do planowania, jakby miało się przed sobą jeszcze wiele lat życia.
[...] człowiek przychodzi na świat bez własnej woli i zostaje tu na jedno życie, z którym musi sobie jakoś poradzić.
A zatem patrzymy na siebie z oddali i kochamy się wzajemnie. Ja daję jej ciepło i życie, a ona daje mi rację bytu.