Becca Fitzpatrick cytaty

- Szantaż? - parsknął z ironią. - Zmieniłaś się, Aniele.

Normalność nie trwa zbyt długo.

Światło potrafi trzymać na uwięzi potwory mojej wyobraźni.

[...] siła nie musi oznaczać przemocy. Żeby być wojownikiem, nie musisz kierować się prawem pięści.

- Co robisz w sobotę wieczór?
Chwila namysłu.
- Mam randkę z tym co zawsze.
Wyraźnie się zainteresował.
- Tym co zawsze?
- Zadaniem.
- Odwołaj.

Dlaczego wszyscy uważają, że potrzebuję nowego chłopaka? Wcale nie potrzebowałam. Miałam dość facetów na całe życie. Jedyne, co po nich zostaje, to złamane serce.

- Przejechałam całą tę drogę po to, by cię odnaleźć - odparłam, a do oczu napłynęły mi łzy. - Tamte cztery dni to było dla mnie za mało. Chciałam pobyć z tobą właśnie tak jak teraz. Posiedzieć w restauracji w ciepłą, spokojną noc. Pospacerować po plaży i pogadać o jakichś głupotach.
- Mam świetny pomysł. Chodźmy pospacerować po plaży i pogadać o głupotach.
- Czytasz mi w myślach - zachichotałam.
- Widzisz? Jestem chodzącą doskonałością. Nie musisz mi nawet mówić, czego chcesz. - Jude postukał się palcem w głowę. - Jestem męską wróżką. Jedną na milion. To co najmniej drugoligowa supermoc.
- Przestań. Przez ciebie zaraz naparskam do drinka.
- Już to przewidziałem. - Jude znowu postukał się po głowie.
- To najlepszy wieczór w moim życiu - westchnęłam radośnie. - Dziękuję ci.
- Przeze mnie naparskałaś sobie do drinka i twierdzisz, że to najlepszy wieczór w twoim życiu. Dość łatwo cię zadowolić.

- Jeżeli mi pokażesz to miejsce, będziesz mnie musiał zabić? (...) Skoro już tam wejdę, nie będę mogła wyjść? (...)
- Jak już tam wejdziesz, będziesz musiała wracać.

Zapamiętać: Marcie dźga nożem w plecy wyłącznie w sytuacjach niepoważnych.

Pragnęłam mieć go blisko, jak najbliżej. Nawet przez myśl mi nie przeszło, że mogłabym zgodzić się na jego odejście...

(...)
- Nienawidzę cię - jęknęłam żałośnie.
- Tak, to już ustaliliśmy. Chodźmy.

Kocham go - powiedziała po prostu, patrząc mi w oczy.
- Zawsze będę go kochać. Jest moją pierwszą miłością i nigdy o nim nie zapomnę.

- Ciuchy mi przemokły, nie mam co na siebie włożyć. (...)
- Ale ze mnie szczęściarz.

- Fioletowy miś - odparł Patch i odebrał okropnego pluszaka ze splątanym fioletowym
futerkiem. Podał mi go.
- To dla mnie? - zapytałam, kładąc rękę na piersi.
- Lubisz to, co odrzucone. W sklepie zawsze wybierasz pogniecione puszki. Zauważyłem to.

- Ofiaruj mi pocałunek, który zostanie ze mną do naszego następnego spotkania.

Patch w milczeniu pożerał mnie gorącym wzrokiem.

- Rodzina: najnowszy sport ekstremalny.

- Martwisz się o mnie? - Po twarzy Jude'a przemknął cierpki uśmiech.
Ponieważ nie miałam pomysłu na żadną dostatecznie złośliwą ripostę, pokazałam mu język.
Jude pokręcił głową.
- Znowu gimnastykujesz swój język? Myślałem, że masz już dość po zeszłej nocy.
- Niech cię piekło pochłonie!
- Wybacz, kochanie, ale już w nim jesteśmy.

Nie chodzi o miłość - rzekła Vee. - Tylko o frajdę

Normalność skończyła się wraz z chwilą, kiedy w moje życie wkroczył Patch. Mój chłopak jest ode mnie wyższy o głowę, ma analityczny umysł, jest zwinny jak kot i mieszka sam w supertajnym szpanerskim apartamencie pod parkiem rozrywki w Delphic. Jego głęboki seksowny głos sprawia, że miękną mi kolana. Co więcej, Patch jest upadłym aniołem. Wyrzucili go z nieba, ponieważ zbyt swobodnie podchodził do panujących tam zasad. Jestem przekonana, że kiedy Patch pojawił się w moim życiu, normalność po prostu przestraszyła się i zwiała.

- Chesz radę? Prawdziwą radę chłopaka dla dziewczyny? Daj sobie spokój z Patchem. Zmień coś w życiu. Znajdź faceta, który ma podobne zainteresowania jak ty. Nauka, szachy, zbieranie martwych robali... I pomyśl poważnie o farbowaniu włosów.